… Drugą Niedzielę Adwentu
NIEDZIELA.
Uwięzienie św. Jana i pożytek utrapień.
A Jan usłyszawszy w więzieniu dzieła Chrystusowe. — Mat. 11, 2.
PRZYGOTOWANIE. Utrapienia bardzo wiele przynoszą nam korzyści i P. Bóg nam je zsyła, aby wzbogacić nas tym większymi łaskami. Tego doświadczył św. Jan, który będąc w więzieniu, dowiedział się o czynach P. Jezusa i zasłużył sobie na najwyższe odeń pochwały. Jeśli więc jakie strapienie nam dolega, nie skarżmy się, lecz obejmijmy nasz krzyż z poddaniem, z wdzięcznością za łaski.
PONIEDZIAŁEK.
P. Bóg posyła Syna swego na śmierć, aby nam życie zapewnić.
Lecz Bóg, który jest bogaty w miłosierdziu, dla zbytniej miłości swojej, którą nas umiłował i gdyśmy byli umarłymi przez grzechy, ożywił nas społem w Chrystusie. – Ef. 2, 4.
PRZYGOTOWANIE — My biedni grzesznicy z powodu win naszych byliśmy już wszyscy umarli, skazani na piekło. P. Bóg, nieskończenie miłując dusze nasze, postanowił nam życie przywrócić i w tym celu posłał swego jednorodzonego Syna, by śmierć za nas poniósł. — Bóg, który spełnił tak wielki akt litości, zasługuje na naszą miłość.
WTOREK.
Obraz człowieka zmarłego.
Gdy odwrócisz oblicze zatrwożą się… i w proch się swój obrócą. — Ps. 103, 29.
PRZYGOTOWANIE. — Wyobraź sobie, iż widzisz kogoś, kto umarł przed chwilą. Głowa opadła na piersi, włosy w nieładzie, oczy zapadłe, policzki wychudłe, twarz sina, język i wargi sczerniałe, ciało zimne, bezwładne. Iluż to na widok trupa krewnego lub przyjaciela zmieniło życie i porzuciło świat!
ŚRODA.
Miłość, jaką Syn Boży nam okazał w dziele Odkupienia.
Chrystus umiłował nas i wydał samego siebie za nas. — Ef. 5, 2.
PRZYGOTOWANIE. Zbawienie lub potępienie wszystkich ludzi nie pomnożyłoby ani też zmniejszyło szczęścia Syna Bożego, który sam w sobie jest najszczęśliwszy. Pomimo to jednak, stawszy się człowiekiem, tyle za nas wycierpiał, iż gdyby Jego szczęście od naszego zależało, nie mógłby już więcej wycierpieć i więcej dla nas uczynić. Jakżeż więc powinniśmy kochać P. Jezusa! Jakże wielką winniśmy mieć nadzieję, iż dzięki Jego zasługom otrzymamy wszystkie łaski, jakich pragniemy!
CZWARTEK.
P. Jezus już w łonie Matki był mężem boleści.
Męża boleści i znającego niemoc. — Iz. 53, 3.
PRZYGOTOWANIE. — Pierwszy człowiek Adam cieszył się przez pewien czas rajskim szczęściem, drugi jednak Adam, Jezus Chrystus, przez całe życie nie miał chwili, która by nie była pełna udręki i męczarni. Od pierwszej bowiem chwili Jego istnienia zadawał Mu katusze widok mąk i zniewag, jakie w przyszłości Go czekały; szczególniej zaś trapiła Go świadomość, iż ludzie niewdzięcznością Mu odpłacą. Niestety! podówczas i za nas cierpiało to Serce najukochańsze.
PIĄTEK.
W krzyżu nasze zbawienie.
Drzewem żywota jest tym, którzy się jej chwycili i błogosławiony, który ją otrzyma. — Przyp. 3, 18.
PRZYGOTOWANIE. — Jeśli chcemy się zbawić, musimy sobie postanowić, nieść cierpliwie krzyż, jaki Bóg nam zsyła, i umrzeć na nim z miłości ku P. Jezusowi, jak On umarł z miłości ku nam. Takie postanowienie jest również środkiem do znalezienia pokoju w cierpieniach. Wzbranianie się niesienia krzyża zwykle powiększa jeszcze jego ciężar i przeciwnie objęcie go i niesienie cierpliwe czyni go lżejszym i radością napełnia.
SOBOTA.
Najśw. Panna wzorem cierpliwości.
Cierpliwość wam jest potrzebna, abyście czyniąc wolę Bożą, odnieśli obietnicę. — Żyd. 10, 36.
PRZYGOTOWANIE. — P. Bóg dał nam Najśw. Dziewicę jako wzór cnót wszelkich, szczególniej zaś jako wzór cierpliwości. Ona bowiem, jak róża, wzrastała i żyła wśród cierni przeróżnych utrapień. Jeśli więc chcemy stać się dziećmi tej Matki, powinniśmy starać się Ją naśladować, przyjmując z poddaniem wszystkie krzyże.
św. Alfons Maria de Liguori
