… Pierwszą Niedzielę Adwentu
Zuchwalstwo grzesznika i dzień sądu.
A tedy ujrzą Syna człowieczego przychodzącego w obłoku z mocą wielką i z majestatem. — Łuk. 21, 27.
PRZYGOTOWANIE. Nikt na świecie, jeśli się nad tym zastanowimy, nie jest obecnie tak wzgardzony, jak Jezus Chrystus. Lecz Pan wyznaczył dzień, kiedy przyjdzie z wielką potęgą i majestatem, aby otrzymać zadośćuczynienie. Abyśmy w onym dniu nie byli potępieni przez sprawiedliwość P. Boga, już teraz uciekajmy się do tronu miłosierdzia Bożego.
PONIEDZIAŁEK.
Grzech Adama i miłość Boża ku ludziom.
A teraz co ja tu mam czynić, mówi Pan, ponieważ zabrany jest lud mój darmo? — Iz. 52, 5.
PRZYGOTOWANIE, — Grzeszy Adam, pierwszy nasz ojciec, i wskutek tego wraz z całym swym potomstwem zostaje wyrzucony z raju, skazany na życie wśród cierpień i na wiekuiste wykluczenie z nieba. Lecz Bóg, litując się nad człowiekiem, postanawia za wszelką cenę go zbawić.
O niepojęta miłości Boża! Jakże odwzajemniliśmy się za nią?
WTOREK.
Postanowienie wcielenia się Syna Bożego.
I usłyszałem głos Pana mówiącego: kogo pośle: a kto nam pójdzie? i rzekłem: Owo ja, poślij mnie. — Iz. 6, 8.
Syn Boży, choć wiedział, iż będzie musiał spędzić życie w cierpieniach, ochotnie wyraził gotowość wcielenia się, stania się człowiekiem. Nie tylko to uczynił, żeby w sposób doskonały zadośćuczynić sprawiedliwości Bożej, lecz aby też okazać swą miłość ku nam i zobowiązać nas, byśmy Go również miłowali. Czy odpowiedzieliśmy należycie temu tak wielkiemu dobrodziejstwu?
ŚRODA.
Słowo Boże w pełni czasów staje się człowiekiem.
Gdy przyszło wypełnienie czasu, zesłał Bóg Syna swego uczynionego z niewiasty, uczynionego pod zakonem. — Gal. 4, 4.
Przyjście Odkupiciela poprzedziło długie oczekiwanie. Uroczyste zdarzenie wymagało odpowiedniego przygotowania, aby upadła ludzkość dokładniej swój stan poznała i lepiej oceniła dzieło zbawienia. Podziwiajmy plany Opatrzności, która wszystkim kieruje dla naszego dobra.
CZWARTEK.
Jezus oświeca świat i uwielbia Boga.
Pan stworzył nowinę na ziemi. — Jer. 31, 22.
Przed przyjściem Mesjasza świat nie znał Boga, był pogrążony w ciemnościach. Jezus Chrystus uwolnił nas z tej ciemni — oświecił świat i uwielbił P. Boga. Oświeceni Jego promieniami, pociągnięci tą chwałą, idźmy drogą, która wiedzie do Boga.
PIĄTEK.
Prawdziwi naśladowcy P. Jezusa.
Jeśli kto chce za mną iść, niech zaprze samego siebie, a weźmie krzyż swój na każdy dzień, i niech idzie za mną. — Łuk. 9, 23.
Winniśmy być o tym przeświadczeni, że P. Bóg dlatego utrzymuje nas na ziemi, abyśmy z poddaniem znosili przeciwności, jakie dla naszego dobra zsyła na nas. Postanówmy więc odmawiać sobie tego, czego domaga się od nas nieporządna miłość własna; codziennie chętnie obejmujmy nasz krzyż i nie przestawajmy dźwigać go za Jezusem aż na Kalwarię — to jest do śmierci.
SOBOTA.
Niewymowna godność Najśw. Dziewicy.
Z której się narodził Jezus, którego zowią Chrystusem. — Mat. 1,16.
Tak wielka jest godność Maryi, jako Matki Jezusa Chrystusa, iż jedynie Bóg pojmuje ją nieskończonym swym rozumem i przy całej swej potędze nie mógł On stworzyć wznioślejszej godności. Wzbudźmy akt żywej wiary w Jej Macierzyństwo Boże; cieszmy się wraz z Najśw. Dziewicą i pobudzajmy się do tym większej ku Niej ufności, tym więcej, iż pod pewnym względem tę niepomierną godność Ona nam zawdzięcza.
św. Alfons Maria de Liguori
