… XXIII. NIEDZIELĘ PO ZIELONYCH ŚWIĄTKACH.
Córka Jaira, chora niewiasta i grzeszne dusze.
Panie, córka moja dopiero skonała, ale pójdź, włóż na nią rękę twoją, a żyć będzie. — Mat. 9, 18.
PRZYGOTOWANIE. — Jeśli i ty jesteś z powodu grzechu duchowo chory, naśladuj chorą niewiastę, o której mówi Ewangelia, i zbliż się do P. Jezusa, którego przedstawicielem jest kapłan — przyjmij od niego Sakrament Pokuty. Jeżeli jednak, jak ufam, sumienie nie wyrzuci ci ciężkiego grzechu, naśladuj wówczas pełnego ufności Jaira i proś P. Jezusa, aby ożywił duchowo tylu grzeszników, naszych braci. Uważaj jednak pilnie, abyś nie należał do liczby tych, którzy uchodzą za żywych, a jednak są umarli lub umierający z powodu swej oziębłości.
PONIEDZIAŁEK.
O mękach piekielnych.
Wszelaka boleść przypadnie nań. — Hiob 20, 22.
PRZYGOTOWANIE. — Jest prawdą wiary, że istnieje piekło, tj. najstraszliwsze więzienie, w którym każdy zmysł, wszystkie władze duszy potępionego będą ponosiły swą właściwą karę. Gdy odbywamy to rozmyślanie, tylu nieszczęśliwych chrześcijan, może naszych rówieśników, a może nawet znajomych, goreje w tym ogniu piekielnym, bez nadziei, by się mogli kiedyś z niego wyzwolić. A teraz zastanów się: Jaki jest stan twego sumienia? Gdyby P. Bóg tej nocy zesłał śmierć na ciebie, co by się stało z twoją duszą?
WTOREK.
O konieczności modlitwy.
Zawsze się trzeba modlić, a nie ustawać. — Łuk. 18, 1.
PRZYGOTOWANIE. — Jest rzeczą niewątpliwą, iż z wyjątkiem pierwszych łask, jakimi są: powołanie do wiary lub do pokuty, wszystkich innych, szczególniej zaś łaski wytrwałości, P. Bóg zwykle temu tylko udziela, kto o nie prosi. Toteż modlitwa dla dorosłych jest tak konieczną, iż kto się modli, z pewnością się zbawi, kto się zaś nie modli, na pewno się potępi. I to właśnie do szczególniejszej rozpaczy pobudzi potępionych, iż poznają, jak łatwo mogli się zbawić, byleby się byli modlili, a teraz już modlić się nie mogą. Zastanów się, jak korzystasz z tego wielkiego środka modlitwy?
ŚRODA.
O obowiązku, jaki mamy, pomagania duszom czyśćcowym.
Umarłemu nie odmawiaj łaski. — Ekl. 7, 37.
PRZYGOTOWANIE. — Miłość chrześcijańska nie tylko nam radzi, lecz i zobowiązuje nas, byśmy pomagali duszom czyśćcowym; są one bowiem naszymi bliźnimi i pozostają w jak największej potrzebie. Tym więcej zaś wspierać je winniśmy, iż może między nimi są dusze naszych rodziców, krewnych i przyjaciół, które nie mogąc sobie same pomóc, proszą nas, byśmy im udzielili wsparcia. Jakże bylibyśmy okrutni, gdybyśmy nie śpieszyli im z pomocą, choćby za cenę jakiej ofiary!
CZWARTEK.
Miłość, jaką P. Jezus nam okazał, ustanawiając Przenajśw. Sakrament.
Pan Jezus nocy, której był wydany, wziął chleb … i rzekł… To jest ciało moje. — I Kor. 11, 23.
PRZYGOTOWANIE. — Ponieważ oznaki miłości, jakie umierający swym bliskim okazują przy śmierci, łatwiej pozostają w pamięci i z tym większą miłością sio w niej przechowują, dlatego P. Jezus na krótko przed śmiercią ustanowił Przenajśw. Sakrament. O cudzie miłości! Ludzie przygotowują dla P. Jezusa bicze, ciernie i krzyż, a On właśnie ten czas obiera, aby im dać największy dowód swej miłości. Ta miłość P. Jezusa wzywa nas, abyśmy odwdzięczyli się Mu swą miłością i coś dla Niego uczynili.
PIĄTEK.
Siódme słowo P. Jezusa na krzyżu.
Jezus, zawoławszy głosem wielkim, rzekł: Ojcze, w ręce Twe polecam ducha mojego. — Łuk. 23, 46.
PRZYGOTOWANIE. — P. Jezus, zanim umarł, głośno zawołał, aby nam okazać, iż nie umiera z powodu złości swych nieprzyjaciół, lecz z własnej woli. Oddaje w ręce Ojca ducha swego, a polecając Mu siebie, poleca Mu zarazem wszystkich wiernych, którzy dzięki Niemu zostaną zbawieni. Jeśli mamy nabożeństwo do męki P. Jezusa, ileż mocy udzielą nam w chwili śmierci słowa: „Panie, w ręce Twe oddaję ducha swego”.
SOBOTA.
O nabożeństwie do św. Joachima i św. Anny, rodziców N. P. Maryi.
Chwalą synów ojcowie ich. — Przyp. 17, 6.
PRZYGOTOWANIE. — Św. Joachim i św. Anna to owe uprzywilejowane osoby, którym Najśw. Panna po Bogu wszystko zawdzięcza. Toteż rozważ, jak musi się Jej podobać miłość i cześć, jakie im okazujemy. Jeśli więc kochasz Matkę Bożą, miej szczególne nabożeństwo do Jej świętych Rodziców; dziękuj często Trójcy Przenajśw. za dary, łaski i przywileje im udzielone i uciekaj się do nich we wszystkich swych potrzebach. Nade wszystko jednak staraj się naśladować ich cnoty, szczególniej zaś miłość, jaką otaczali swą Najśw. Córkę.
św. Alfons Maria de Liguori
